VERMOEIDHEID NA KANKER
Inleiding
Uit enkele overzichtsartikelen blijkt dat van alle kankerpatiënten ongeveer 70% kampt met ernstige vermoeidheid, die kan optreden bij alle soorten therapie (Ahlberg, 2003; Lawrence, 2004). Bij 30% van de kankerpatiënten is er ook op lange termijn nog sprake van vermoeidheid (Prue, 2006; Servaes, 2007; Minton, 2008). Sterke vermoeidheid leidt tot significante reductie in fysiek, sociaal en emotioneel functioneren (Bower, 2000; Mock, 2001). Uit onderzoek van het Coronel Instituut naar arbeidsre-integratie na kanker (Spelten, 2003) blijkt dat de helft van de kankerpatiënten na een jaar weer aan het werk is, en tweederde na anderhalf jaar. Ernstige vermoeidheid een half jaar na het einde van de behandeling voorspelt een langere periode van ziekteverzuim, onafhankelijk van de diagnose en de behandeling; deze patiënten hebben tweeënhalf keer zoveel kans helemaal niet meer aan het werk te komen. Deze literatuurstudie richt zich op factoren die vermoeidheid in stand houden bij uitbehandelde kankerpatiënten.