ONGEZONDE
ARTIKELEN
Sporten
voor de status
“Doe jij aan
sport?” “Ja, ik ga drie keer per week naar de sportschool en ik train voor de
marathon”. “Wow, cool!”, hoor je vaak als reactie. Ik zou zeggen: Bewegen is
gezond, maar de sporthype van tegenwoordig heeft weinig met gezondheid te maken.
Integendeel zelfs. Alle tijd en energie die aan fanatiek sporten worden
besteed, worden niet besteed aan reflectie, lezen, je relaties, je emoties, en
andere noodzakelijke gezonde activiteiten. Het lijkt eerder een vlucht
daarvoor. Wat hebben de fanatieke sporters in hun eigen ogen misdaan, dat ze
zichzelf zo moeten tuchtigen? “Dan kun je lekker je hoofd leeg maken”, wordt er
beweerd. Je zou haast denken dat het hoofd door relationele en emotionele
armoede gewoon altijd al leeg was. Omdat je er bewondering en status mee kunt
oogsten, is fanatiek sporten een hype geworden. Kun je nagaan wat een
relationele en emotionele armoede er wordt geleden.
John Zant
Afhankelijk
of zelfredzaam gemaakt worden
Voorlichting
en therapie zijn bedoeld als een leerproces, waarin de patiënt door de deskundige arts of therapeut leert beter met eigen
ziekte en gebrek om te gaan. Het doel van het leerproces is zelfredzaamheid te
vergroten. In de praktijk echter laten veel artsen en therapeuten hun patiënten onnodig vaak terugkomen, omdat ze nauwelijks aan
voorlichting ter vergroting van de zelfredzaamheid doen. Dat is makkelijker en
het levert veel geld op. Patiënten laten zich die overmaat aan zorg
vaak welgevallen. Dat geeft een veilig gevoel en de behoefte aan aandacht wordt
ruimschoots bevredigd. Thuis hoeven ze niet te oefenen, want dat gebeurt wel
bij de therapeut. De betreffende artsen en therapeuten voelen zich gestreeld
dat ze keer op keer hun rol als geëerd deskundige kunnen blijven spelen,
helemaal als patiënten gewagen van “mijn arts” of “mijn
therapeut”. Hoe kwetsbaar moeten die ego’s zijn dat ze zich groter voelen over
de rug van hun patiënten? In dit spel tussen twee
partijen die allebei baat hebben bij een afhankelijkheidsrelatie, gaan
miljarden aan gezondheidszorg verloren.
John Zant
Sport”scholen”
De grote
vraag is wat je op een sport”school” leert. Wat moet je je voorstellen bij
spinning”les”? Mensen bewegen te weinig, dat is zeker zo. Lopen, fietsen,
tassen tillen, kracht zetten bij klusjes, etcetera, men kan het wel, maar doet
het te weinig. Lopen op de loopband, fietsen op de spinner, her en der wat met
gewichten scharrelen, wat leer je dat je nog niet kunt? De termen “school” en
“les” zijn misleidend. Het is juist niet de bedoeling dat je iets leert, nl. in
je eigen leefomgeving meer bewegen. De sportschool is het doel op zich
geworden. Sterker nog, omdat je naar de sportschool gaat, hoef je in je eigen
omgeving niet meer te bewegen, want je hebt je prestaties al in de sportschool
geleverd. De sportschool maakt mensen afhankelijk. De kassa rinkelt. De
sportschoolbezoekers belonen elkaar met elkaars aanwezigheid en zweet, gezien
en gezien worden, compleet met speciale outfit. Je bouwt er status mee op en
kunt na lang trainen meer gaan lijken op Jerommeke. Tja, er bestaan zelfs
vrouwen die breed lachend bekennen dat ze op foute mannen vallen. Tel uit je winst.
John Zant
Tattoos
en piercings
Bij sommige
mensen kun je met tattoos en piercings indruk maken. Ze vinden het stoer. Ja,
dan ben je iemand! Anderen vinden het treurig “kijk-mij-eens”-gedrag en
doodzonde van die vaak jonge gave huidjes. Denk ook aan “nieuwe tieten” met een
heuse silicon valley, aan opgespoten lippen die je op een ouderwetse
Zwarte-Piet doen lijken, en aan eenvormige, strak geopereerde maskers (voorheen
persoonlijke gezichten). Je moet toch wel een heel gemankeerd ego hebben, dat
je de illusie hebt dat je mooier, stoerder, etcetera bent met al die
verminkingen. Of is het gewoon modieuze, decadente ontevredenheid met alles
inclusief jezelf?
John Zant
Goeroes
De mens
voelt zich onzeker in een wereld waarin veel niet wordt begrepen en gekend. Men
zoekt verklaringen, houvast, voorspelbaarheid, controle. Voor een deel lukt dat
ook wel door scholing en vorderingen der wetenschappen. Maar voor een groot
deel blijven allerlei fenomenen duister en vragen onbeantwoord. In dat gat
springen de goeroes die allerlei gedaanten kunnen aannemen: pastoors, dominees,
coaches, sterke leiders, influencers, ideologen, voedingsdeskundologen,
wondergenezers, etcetera. De goeroes beweren dat ze het onverklaarbare kunnen
verklaren, en meer weten dan gewone mensen. Ze geloven in hun eigen beweringen
of niet. Dat maakt niet uit, als de volgelingen maar geloof aan hun beweringen
hechten. De volgelingen voelen zich gerustgesteld, geborgen, beschermd en laten
zich met een comfortabel gevoel afhankelijk maken. In die zin verschillen de
afhankelijkheidsrelaties met reguliere gezondheidszorgers niet van die met
andersoortige goeroes. Het gevoel macht te kunnen uitoefenen over anderen
schijnt erg bevredigend te zijn.
John Zant
Amerikaanse
verkiezingen
In november
2020 kiezen de Amerikanen weer hun president.
De
republikeinse kandidaat is een opgeblazen windbuil, een man die geen
ondersteuning verdraagt behalve van ja-knikkers.
De
democratische kandidaat is een lege huls, een man zonder eigenschappen die
zonder ondersteuning niet overeind kan blijven.
Arme
Amerikanen. Of krijgt elk volk de leider die het verdient?
John Zant
