Collectieve zelfbevrediging

Collectieve zelfbevrediging

Veel mensen koesteren idealen die moeilijk of misschien wel nooit verwezenlijkt kunnen worden.  Het is wellicht daarom dat veel idealistische mensen aansluiting zoeken bij een groep met gelijkgestemden.  Er zijn dan ook talloze verenigingen en werkgroepen met idealistische doelstellingen. De vraag is of daarmee de idealen eerder bereikt zullen worden of even onbereikbaar blijven als voorheen. Bepalend is of de betreffende groep in staat is SMART doelen te formuleren (Specifiek, Meetbaar, Aansprekend, Realistisch, Tijdgebonden). Het komt echter maar al te vaak voor dat een groep geen SMART doelen stelt. Het belangrijkste doel lijkt dan veeleer het gezamenlijk belijden van die idealen dan te pogen die daadwerkelijk te realiseren. Het vergaderen op zich is vaak al voldoende om een gevoel van “goed bezig zijn” te bewerkstelligen, zeker als binnen de groep aan wederzijdse bevestiging wordt gedaan. In plaats van idealisme zou ik dan liever spreken van collectieve zelfbevrediging.