Politiemissie naar Afghanistan

Politiemissie naar Afghanistan Groen Links en D66 willen een politiemissie naar Afghanistan sturen met als opdracht de politie en het rechtssysteem aldaar te helpen opbouwen. De goed bedoelde argumenten hiervoor zijn: We zijn daar een missie begonnen en moeten die ook afmaken; je kunt de Afghanen nu niet in de steek laten. Tegenargumenten:

  1. Deze missie is van het begin af aan illegaal, d.w.z. gestart zonder toestemming van de VN; of je moet het recht op zelfverdediging wel heel erg willen oprekken.
  2. Er zijn wel 100 plaatsen op de wereld aan te wijzen waar de bevolking onze hulp nodig heeft. Waarom kunnen we de Afghanen niet in de steek laten en die 99 andere bevolkingsgroepen, die niet onder het machtseconomisch vergrootglas van de VS liggen, wel?
  3. Nederland heeft zijn toegezegde plichten meer dan vervuld, en heeft zelfs zijn belofte aan het parlement gebroken door de missie in 2008 te verlengen.
  4. Het is de verantwoordelijkheid van de leiding van de NAVO een opvolger te vinden voor de rol die Nederland heeft vervuld. Dat de NAVO daar niet in slaagt, betekent niet dat Nederland die verantwoordelijkheid dan maar moet overnemen; dat zou een verkeerd signaal zijn met betrekking tot de falende leiding van de NAVO en het gebrek aan solidariteit en verantwoordelijkheidsgevoel van de NAVO-partners.
  5. Een politiemissie zal begeleid moeten worden door een veelvoud aan soldaten om de politiemissie te beschermen. Men houdt er nauwelijks rekening mee dat de militaire dynamiek er wederom toe kan leiden dat de goed bedoelde plannen worden ingehaald door het geweld dat een buitenlandse militaire troepenmacht kan oproepen.
  6. Stel dat er in China een terroristische aanslag wordt gepleegd en de terroristen verschuilen zich in Nederland. China besluit met een aantal Zuid-Oostaziatische bondgenoten Nederland binnen te vallen met een troepenmacht, zonder toestemming van de VN, om de terroristen te grijpen. Ze kunnen de terroristen niet vinden en vallen ook België binnen, omdat ze daar zouden zitten. Vervolgens gaan ze oorlog voeren binnen Nederland om Wilders en zijn aanhangers te verdrijven, omdat het merendeel van de Nederlandse bevolking tegen Wilders c.s. is. In China laten ze een selectie Nederlanders op de televisie zien die enthousiast is over de steun die de Chinezen bieden. Daar geloven ze dat China heilzame steun verleent aan de Nederlandse bevolking; die kun je niet aan hun noodlot met Wilderianen over laten. Kunnen we ons voorstellen dat de meeste Nederlanders niet van de Chinese interventie gediend zijn?
  7. Men zegt wel, dat je de Afghanen niet in de steek kunt laten, maar is dat wel de echte reden om weer een missie te sturen? Welke rol spelen andere redenen die geen reden voor een missie mogen heten?
    1. Nederland hoopt bij de G-20 te mogen blijven aanschuiven (macht).
    2. Nederland wil geen gezichtsverlies lijden en wil belangrijk lijken (status).
    3. Balkenende wil zijn fotomoment met Obama niet missen, en Verhagen kan niet meer zonder de begroetingskus van Hillary, die hem overigens werd onthouden nadat duidelijk was geworden dat Nederland de missie in Afghanistan niet zou verlengen (persoonlijke motieven).

Niet weer zo’n heilloos en onvoorspelbaar avontuur, niet nog meer doden! John Zant, Amsterdam Gepubliceerd in: VredesMagazine 2010, nr. 3, p.

Open brief aan minister Verhagen

VN-conferentie tegen racisme geboycot door Nederland Open brief aan Minister Verhagen d.d. 20-04-2009

Geachte heer Verhagen, Excellentie,

Het Humanistisch Vredes Beraad (HVB) veroordeelt het besluit van Nederland om de VN-conferentie tegen racisme in Genève te boycotten, en wel om de volgende redenen:

1.De allerbelangrijkste reden is dat Nederland het gezag van de VN diskwalificeert en ondermijnt.

Toelichting: Een paar eeuwen geleden hadden op Nederlands grondgebied oorlogen plaats tussen steden onderling, provincies onderling, religieuze stromingen onderling, etc. Tot op heden is Nederland er in geslaagd instituten te organiseren die boven de partijen staan en die met centraal erkend gezag wetten maken, wetten uitvoeren en de uitvoering ervan controleren. Conflicten worden met de wet in de hand beoordeeld door onafhankelijke rechters die boven de partijen staan. Hiermee worden binnenlandse oorlogen voorkomen en worden conflicten gereguleerd.

“Open brief aan minister Verhagen” verder lezen

Hans Achterhuis: “Met Alle Geweld”

Hans Achterhuis: ‘Met Alle Geweld’ — een kritische beschouwing — Hobbesiaanse val: Om je tegen potentiële vijanden te beschermen heb je een wapen nodig; om te voorkomen dat de ander als eerste zijn wapen gebruikt, begin je zelf met schieten Inleiding Professor Hans Achterhuis is een bekende Nederlandse filosoof. Hij schreef een aantal spraakmakende, maatschappijkritische boeken over ontwikkelingshulp, gezondheidszorg, arbeid en techniek. Eind 2008 verscheen zijn boek ‘Met Alle Geweld’. Het bevat een filosofische zoektocht naar alle mogelijke aspecten van geweld vanuit zeer uiteenlopende invalshoeken en mag met bijna 800 pagina’s gelden als een magnum opus.

“Hans Achterhuis: “Met Alle Geweld”” verder lezen

Ook een parlementaire enquête Afghanistan

De column van Bert Wagendorp van 11 februari 2009 in de Volkskrant ging over de argumenten die de Nederlandse regering verzint om ons iets op de mouw te spelden. Over de Irak-oorlog schrijft hij dat volgens Siepel, afdeling voorlichting, onze steun aan de VS bij voorbaat vast stond. “De vraag was alleen welke argumenten we daarbij zouden verzinnen”. In november 2008 interviewde ik namens het Humanistisch Vredes Beraad (HVB) Prof. Rob de Wijk, directeur van het Haags Centrum voor Strategische Studies en bekend commentator en columnist over internationale conflicten. Hij zei: “Er was geen sprake van massavernietigingswapens en de banden met Al Qaeda waren er niet; bovendien is het brengen van democratie onzin, dat kan niet, maar is wel een goed argument om de bevolking mee te krijgen”. En voorts: “Hoofddoel is het besluit tot interventie aanvaard te krijgen en daarom gebruik je die argumenten waardoor je denkt de bevolking mee te krijgen. Dat geldt ook voor Afghanistan”. Weliswaar is de Wijk een voorstander van de missie naar Afghanistan, omdat de Talibaan, Al Qaeda en de opleidingscentra van terroristen tegen het Westen aangepakt moeten worden, maar volgens hem zou het Nederlandse volk, na de ervaring in Irak, om die redenen nooit hebben ingestemd. “Daarom heeft de Nederlandse regering het als een humanitaire missie gepresenteerd”. (zie Nieuwsbrief 73 HVB, dec. 2008) Deze “deconfiture van de democratie”, zoals Wagendorp dat fraai uitdrukt, behoeft een parlementaire enquête.

Open brief aan President Obama

Geachte heer Obama, Met belangstelling heb ik kennis genomen van uw toespraak bij het in ontvangst nemen van de Nobelprijs voor de Vrede. U somt verschillende redenen op waarom u de prijs misschien niet zou verdienen: Uw prestaties zijn gering, omdat u pas aan het begin van uw carrière staat. Meer en minder bekende mensen zoals strijders voor rechtvaardigheid, die vervolgd worden of gevangen zitten, of zwoegende werkers van hulporganisaties verdienen de prijs meer dan u. U bent opperbevelhebber van een leger dat momenteel twee oorlogen voert. Een wijs man zou om elk van die redenen de Nobelprijs voor de Vrede niet accepteren. Is het ijdelheid of machtshonger die de wijsheid, die ik u toedichtte, heeft overvleugeld?

“Open brief aan President Obama” verder lezen