Dafne Schippers
Ik vind Dafne Schippers eigenlijk een beetje zielig. Toen ze nog niet zo beroemd was, was het een mooie, levenslustige meid. Nu is ze verworden tot een soort Michelin-mannetje, gereduceerd tot een ééndimensionaal wezen, dat alleen nog “keihard trainen” kan blaten met een zichtbaar geforceerde glimlach. Ze verpest haar mooie meisjesleven door zich elke dag uren lang te laten afbeulen door mannetjes die zich “coach” durven noemen, en dat alleen om een paar honderdsten van één seconde harder te kunnen lopen. Iedereen weet dat men over 10 jaar meewarig lacht om die zogenaamde wereldtijden van nu. Haar nieuwe “coach” beweert dat hij haar “wel weer aan de praat kan krijgen”, alsof hij het over een apparaat heeft dat dienst weigert! Vernederender kan het niet. Haar zogenaamde roem voorziet in de behoefte van een stelletje nationaal-chauvinisten, die haar als een baksteen laten vallen, als een andere loopster toch éénhonderdste van een seconde harder blijkt te lopen. Ik zou zeggen: “Meid, je kunt je tijd en energie wel beter gebruiken. Weet je wat? Ga wat leuks doen!”
John Zant, Amsterdam